23.10.2014
Günlük
hayatımızın sıradan rutin işleriyle uğraşıp durmak, kendimizi unutmamıza,
yaşadığımızı fark etmememize neden olur. Biz sanki biz değilizdir. Kendimizi
yaşamak yerine iş yerindeki bizi yaşar, onun işlerini yapar dururuz ve bunu
yaparken de kendimize zaman ayırmayız.
Mesela Ekim ayında bahçemizdeki vişne ağacının yapraklarını döktüğünü fark
edemez ve bir gün uyandığımızda ağacı yapraksız çırılçıplak buluveririz.
Sonbaharı kaçırmışızdır. Bundan sonra kaç sonbahar yaşayacağımız da bilinmez.
Üstelik ömrünün yarısını geçip de kırklarının sonuna gelmiş bir meslek insanı
isek yaşayabileceğimiz sonbaharların sayısı da otuzu pek geçmeyecektir.
İşi gücü bırakıp yarım saat bahçedeki ağacı incelemek hayattan yarım saatlik
kaçış değil, hayata yarım saatlik geri dönüştür.
Bahçedeki ağacın ansızın çıplak olduğunu fark ettiysek kaçırdığımız sadece
sonbahar değil, hayatın kendisidir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder